Mijn Latvian Sampler is klaar!

Hèhè! Eindelijk is mijn Latvian Sampler helemaal klaar, gewassen, geblokt en al. En of ik fier ben? Zeker en vast!

Sinds 5 oktober 2016 was het  – 42 weken lang – uitkijken naar het nieuwe patroontje dat ’s woensdags verscheen.

Wil je de evolutie van mijn sjaal in deze periode nog eens nalezen, klik dan hier, hier en hier.

In het begin was ik natuurlijk heel gedreven, en was ik klaar met mijn ‘huiswerk’ vooraleer het woensdagavond was. Maar mettertijd kroop er toch wel een beetje vertraging in, en werd het al wel eens donderdag, of vrijdag, of…. nog nèt de dinsdag voor het verschijnen van het nieuwe patroontje.

Ik deed mee aan deze KAL (knit-a-long) omdat de vorige KAL’s van Wieke van Keulen mij er echt wel tof uit zagen, omdat ik graag met kleuren brei, en omdat ik een zwak heb voor Letse wanten. Ik was ervan overtuigd dat deze KAL mij veel ging bijleren.

Heb ik veel bijgeleerd? Nou en of! Eerlijk gezegd had ik op een bepaald moment het gevoel dat ik me eraan mispakt had. Al snel bleek dat het niet alleen maar met twee kleuren tegelijk, maar ook met drie, vier of zelfs vijf tegelijk breien was! Dat was toch wel slikken, hoor! Ik heb diverse hulpmiddeltjes ingeschakeld, raad gevraagd aan meer ervaren kleurenbreisters, geprobeerd, gevloekt en gezweet, maar uiteindelijk was ik er wel mee weg. En daarvoor ben ik Wieke zeer dankbaar.

De regelmatigheid van het breiwerk liet vaak te wensen over, maar mijn focus lag op het breien met meer dan twee kleuren, en de regelmatigheid komt wel door vaak te oefenen. Daardoor heb ik ook ervaren dat, na een periode van ongeveer 5 weken achterstand, het heel moeilijk was om opnieuw ‘de draad op te nemen’, en is er een erg lelijk stuk in mijn sjaal. Maar door opnieuw wekelijks het patroontje te breien, ervoer ik dat het allemaal terug vlotter ging. Oef!

Draadjes instoppen…. ik heb nog geen enkele breister ontmoet die dat graag doet. En als je dat bij zo’n wekelijkse KAL achterwege laat, krijg je dit:

De eerste periode stopte ik alles netjes in na elk weekpatroontje. Maar doordat het soms echt zwoegen was, bleef het draadjes stoppen al wel eens achterwege. Dit zou ik de volgende keer wel doen. Zo heb ik tot drie maal toe een periode moeten inlassen, dat ik alleen maar draadjes moest instoppen, van meer dan een handvol weken tegelijk….

Voor het laatste instopwerk had ik mezelf echt moeten opleggen om dagelijks een half uurtje draadjes in te stoppen. Het was een echt ‘moetje’. Na anderhalf uur zat de klus er op, en nam ik mezelf -opnieuw- voor om dit nooit meer te laten gebeuren :-).

Na 42 weken (de laatste twee patroontjes verschenen tegelijkertijd) heb ik dus een prachtige pronksjaal van 350 cm lang.  Het was een hele klus om hem een Eucalan badje te geven en daarna te laten drogen.

De Latvian Sampler neemt een badje.

Vaak wordt gezegd dat Eucalan en blokken de onregelmatigheden wegnemen, en dit wordt bij deze bevestigd.

In september ga ik op breikamp in Letland, meer specifiek om die prachtige Letse wanten te leren breien, en de kneepjes van het vak te finetunen. De sjaal gaat zeker mee! Niet om te dragen, maar wel om mee te pronken :-).

Als jullie zelf ook zin hebben gekregen om deze sjaal te breien, kijk dan op de website van Wieke van Keulen.

 

En wat ik met de resten van de Latvian Sampler KAL ga doen? Daar heb ik nog geen idee van.

Jullie suggesties zijn zeker welkom!